Cajon del Maipo,

Met het vliegtuig reizen is altijd een beetje wachten. Woensdagnamiddag zijn we dan toch vertrokken met het vliegerke van DAB. We waren met twaalf gegadigden en er bleven dus nog een aantal plekken vrij. De piloot was wel komen opdagen gelukkig. Het was prachtig zonnig weer en er stond een stevige bries, dat kon hier kortstondig voor wat turbulentie zorgen wist de man met het lederen jack alsook in Punta Arenas en daarmee waren we weeral gerustgesteld. We moesten zelfs niet bijbetalen  voor de fietsen en dat zijn we ook niet gewend.

Het was, eerlijk is eerlijk, een prachtige vlucht zo laag over de besneeuwde toppen van de Andes al hield ik er wel een pijnlijk trommelvlies aan over . We zaten aan de uitgang en je kon onder de deur naar buiten kijken, aan frisse lucht geen gebrek. De landing  was iets spannender door de zijwind , het toestel helde helemaal over naar één kant in de laatste rechte lijn maar leatherjack zette zijn speelgoed op onberispelijke wijze op het tarmac, het was toen kwart over vijf na de noen.

Om tien uur ging de volgende vlucht naar Santiago, tijd genoeg dus. Het vliegtuig dat ons zou meenemen kwam pas toe toen we al moesten vertrokken zijn. Uiteindelijk zijn we dan toch de lucht ingegaan om half een ’s nachts. We kregen zowaar nog 13000 pesos tegemoetkoming  aan consumptiebonnen voor de vertraging.

Gelukkig hadden we onze hospita die ons kwam ophalen om kwart voor vier s’ochtends.

Onze fietsen in de bubbelplastiek blijken het transport goed te hebben doorstaan op het eerste zicht. We steken ze gewoon in de dozen ,die we hier hebben achtergelaten, zoals ze zijn  en hopen dat ze de volgende twee vluchten deftig doorkomen. We zijn drie dagen in Santiago gebleven en zijn dan, weer door onze hospita naar een vakantieadresje gebracht voor een week in Cajon del Maipe aan de voet van de Andes , platte rust aan het zwembad ,wijntje erbij ,beetje mijmeren over de laatste vier maanden en waar we volgende keer naar toe willen.

Voor de fanatieke volgers nog dit, we reden in totaal 4550 km van Santiago naar Ushuaia met de nodige omzwervingen. We hadden niet één lekke band of gebroken spaak of wat dan ook. De remblokken zijn allemaal één keer vervangen en dat moet ook nu weer gebeuren alsook ketting en tandwielen maar dat is normale sleet. Op de voorlaatste dag is de arm van mijn achteruitkijkspiegel gebroken en dat is jammer , dat is al. We reden in totaal 2500km over ripio of gravel als je wil en we sliepen 31 keer in ons tentje waarvan slechts 13 keer op een camping.  Dat zou aanzienlijk meer geweest zijn ware het niet dat langs de  wegen zuidelijk van Santiago alles was afgesloten met pindraad en de campings nog gesloten waren.

Chili en Argentinië zijn twee prachtige landen om te  fietsen al is het terrein niet altijd even makkelijk vooral met name in Patagonië. De bevolking is overwegend erg vriendelijk en behulpzaam  en de wegen variëren van goed tot enorm slecht. We hebben weinig last ondervonden van de verlofperiode en boekten slechts één maal vooruit een slaapplaats met name in Ushuaia.

Als je er niet tegenop kijkt om een lekkere steak of een flinke zalm te eten is Argentinië  en voor vis zeker Chili een goede bestemming en ze hebben ook lekkere wijnen in beide landen. We gaan het hier nog zolang mogelijk rekken aan de rand van het zwembad al zijn temperaturen van 32à35 graden ook niet zo plezant, ………haha!!!!